Για μια ακόμη φορά επιστρέφει στο Palenque club ένας από τους σπουδαιότερους δεξιοτέχνες στο βιολί που έχει βγάλει η Λατινική Αμερική, o Alfredo De La Fe.

Τρεις δεκαετίες τώρα, ένας βιολιστής κάθεται στη στέγη των κορυφαίων μορφών της latin μουσικής και το όνομα του, αυτονόητο για όσους γνωρίζουν τον χώρο, είναι ένα και το εξής: Alfredo De La Fe. Από τους σπουδαιότερους δεξιοτέχνες που έχει βγάλει η Λατινική Αμερική κι απ΄ τις πιο πρωτοποριακές φιγούρες στα τροπικά δρώμενα, ο Alfredo έχει πια πίσω του μακρά πείρα και εξαίρετη δισκογραφία.


Σε μια περίοδο που σε Ευρώπη και ΗΠΑ πολλοί και διάφοροι «εθνικ» μουσικοί ανακαλύπτονται και βαφτίζονται «θρύλοι» με συνοπτικές δισκογραφικές διαδικασίες, καλό είναι να θυμόμαστε πώς το latin είχε πάντα τις δικές του μεγάλες μορφές που έκαναν σημαντικές καριέρες χωρίς την ανάγκη επικύρωσης από την δυτική μουσική βιομηχανία ή τα ΜΜΕ . Ο Alfredo de la Fe είναι ένα από τα πλέον κλασικά παραδείγματα: Απ΄ την Κούβα που γεννήθηκε ως τη Νέα Υόρκη που μεγάλωσε κι ανδρώθηκε κι από εκεί ως την Κολομβία που έζησε κι εργάστηκε για πολλά χρόνια, έφτιαξε δίσκους που ακούστηκαν από εκατομμύρια ανθρώπους, συνεργάστηκε με το απόλυτο who is who της latin μουσικής, υπήρξε ιθύνων νους σε μουσικά πειράματα ολκής κι ηχογραφήσεις που έγραψαν ιστορία – εν ολίγοις, ύστερα από 30 άκρως παραγωγικά χρόνια, μπορεί να θεωρείται άνετα ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς που έβγαλε η ισπανόφωνη μουσική.


Γεννημένος στην Κούβα, πήρε τον δρόμο της ξενιτιάς σε μικρή ηλικία παρέα με το βιολί του, για να βρεθεί, μόλις 12 ετών, στη Νέα Υόρκη να παίζει στο πλευρό του σπουδαίου φλαουτίστα Jose Fajardo. Τελειώνοντας τις σπουδές του στην κλασική μουσική και μαζεύοντας εμπειρίες στην χορευτική ορχήστρα του Fajardo, είδε τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 70 να σαρώνεται από το μουσικό κίνημα της Salsa και τάχιστα όχι μόνο προσαρμόστηκε στη νέα μουσική κατάσταση αλλά έγινε ένας απ΄ τους σημαντικότερους εκπροσώπους της. Υπήρξε μέλος σε ιστορικές μπάντες (Tipica 73 – Eddie Palmieri), μουσικός σε ιστορικές ηχογραφήσεις (Grupo Folklorico y Experimental, Israel Lopez \\\”Cachao\\\”) και συνεργάτης επί σειρά ετών του Tito Puente, προτού αρχίσει πια την σόλο καριέρα του, αρχικά στη Νέα Υόρκη και από τα μέσα της δεκαετίας του 80 και μετά, στην Κολομβία.


Ο Alfredo de la Fe αφ΄ ενός υπήρξε ο πρώτος (και μέχρι στιγμής, καλύτερος) σολίστας του βιολιού στην Salsa, αφ΄ ετέρου ήταν εκείνος που πειραματίστηκε με την χρήση ηλεκτρικού βιολιού και ηχητικών εφφέ, φτιάχνοντας έναν εντελώς προσωπικό ήχο, που αποτελεί ακόμα το «σήμα κατατεθέν» του. Εξ ίσου ικανός στα παραδοσιακά latin στυλ, την τζαζ και την Salsa , έχει να επιδείξει μια πλούσια προσωπική δισκογραφία με αρκετά hits που παραμένουν δημοφιλή ακόμα και σήμερα στη Νέα Υόρκη, το Πουέρτο Ρίκο, την Κολομβία κι ακόμα, στην Αφρική που ειδικά στην δεκαετία του 80 αρκετοί δίσκοι του γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Στα χρόνια της Κολομβίας, κλήθηκε να παίξει ενώπιον του Πάπα κατά την διάρκεια της εκεί επίσκεψης του Ποντίφικα, ενώ μεγάλος θαυμαστής του υπήρξε ο νομπελίστας Gabriel Garcia Marquez (γνωστός μουσικόφιλος γαρ), ο οποίος του έκανε και μια μεγάλη συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στον κολομβιανό Τύπο.