Τα θέματα προκύπτουν ανάλογα με τις συνθήκες του σώου και διαρκούν τόσο όσο δεν τα καλύψει κάποιο νέο, πιο «πιασιάρικο» θέμα. Η υποκρισία δεν έχει προηγούμενο. Οι αστέρες του τηλεοπτικού στερεώματος με τους πολιτικούς που «πουλάνε» στο γυαλί και ξέρουν να «τσακώνονται» χωρίς να αποχωρούν και να βγάζουν τα μικρόφωνα, συνομιλούν για τα «σοβαρότερα» θέματα της χώρας μέσα σε λίγα λεπτά.
Το κοινό «ψυχαγωγείται» σε μία αρένα με τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα, χωρίς να αντλεί τις ειδήσεις που θα τον κάνουν ενημερωμένο πολίτη. Το ερώτημα είναι ποιος μας θέλει ενημερωμένους. Ένα θέμα την εβδομάδα με την ταυτόχρονη πλύση εγκεφάλου από όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς φτάνει. Εξάλλου, η αλα κάρτ ενημέρωση σημαίνει λιγότερα έξοδα για τα δελτία ειδήσεων και φυσικά μικρότερο κίνδυνο να εκτεθούν…
Εάν παρακολουθήσεις τα δελτία ενός ολόκληρου μήνα θα διαπιστώσεις ότι λείπουν θέματα. Σκεφτείτε πόσο καιρό έχουμε να ακούσουμε για το Κυπριακό, για το Ιράκ, για το Αφγανιστάν, για το τι συμβαίνει στην Αφρικανική ήπειρο. Για τις διαδικασίες και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για ένα σωρό μεγάλα θέματα που διαμορφώνουν τις πολιτικές πεποιθήσεις και άρα τις αποφάσεις μας και οξύνουν την κρίση μας.
Όμως λίγο πριν φτάσουμε στο παραπέντε για μία μεγάλη απόφαση που θα καθορίσει τις ζωές μας και των παιδιών μας , οι ίδιοι «σχολιαστές» θα μας πείσουν για το τι είναι σωστό να πράξουμε, θα «τσακωθούν» στον «τηλεοπτικό εξομοιωτή δημοκρατίας» και θα μας πουν τι πρέπει να πιστεύουμε. Και φυσικά όταν απέχεις από όλα τα θέματα που χρειάζονται χρόνο και σκέψη, νομίζω ότι ένα πρόβατο έχει περισσότερες πιθανότητες να αποφύγει τη «σφαγή» απ ότι ένας εθισμένος τηλεθεατής.
|
Η Αποψή μας
