 |
Home
Η άποψη μας
Το φαινόμενο της «τηλε-διακυβέρνησης» της χώρας από τα τηλεοπτικά παράθυρα έχει πάρει διαστάσεις παροξυσμού. Καθημερινά κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρίσκονται στις οθόνες των τηλεοπτικών σταθμών. Οι πολιτικοί σύρονται από εκπομπή σε εκπομπή απολογούμενοι για τις πράξεις τους. Η βουλή παίζει συμπληρωματικό η εθιμοτυπικό ρόλο. Αντί να προετοιμάζουν τους λόγους τους για το κοινοβούλιο ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν τους τηλεπαρουσιαστές.
Παλαιότερα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε αποσπάσματα από τη βουλή με συγκρούσεις βουλευτών, ενώ τώρα αποσπάσματα εκπομπών.
|
|
|
Ο πολιτικός και η καριέρα του εξαρτάται άμεσα όχι από τις πράξεις του, αλλά από τα τηλεοπτικά λάθη που θα κάνει. Σε μία τηλεοπτική «ζούγκλα» επιβιώνει μόνο όποιος διαθέτει επικοινωνιολογικές γνώσεις και ξέρει να χειρίζεται καλύτερα τα media.
Η δύναμη που συσσωρεύεται αυτή την περίοδο σε ορισμένα τηλεοπτικά πρόσωπα τα οποία φυσικά είναι εξαρτημένα (προς το παρόν τουλάχιστον…) από τους εργοδότες τους δεν έχει προηγούμενο. Η δημοσιογραφία της πένας και του ρεπορτάζ έχει δώσει τη θέση της στις παρακολουθήσεις και στις υποκλοπές. Φυσικά τα προϊόντα των τηλεοπτικών ρεπορτάζ δεν είναι πάντα πρωτογενή, αλλά πολλές φορές προέρχονται από άγνωστα κέντρα εξουσίας ή εξυπηρετούν πρόσκαιρα κάποια συμφέροντα. Ο πολιτικός και ο πολίτης είναι έρμαια παρακολουθήσεων και υποκλοπών. Τα στοιχεία δημοσιοποιούνται πρώτα και μετά δίνονται στις εισαγγελικές αρχές που είναι αρμόδιες να επιληφθούν.
Τι συμβαίνει όμως στις περιπτώσεις που ένα πρόσωπο αθωώνεται εκ των υστέρων; Καμία από τις εκπομπές που τον έχει καταστρέψει δεν λειτουργεί επανορθωτικά όπως οφείλει. Γιατί φυσικά πρέπει να αφιερώσει ανάλογο τηλεοπτικό χρόνο και να μειώσει το κύρος της για να το πράξει. Η διαπόμπευση αποτελεί τιμωρία και φυσικά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διαπομπεύει ανεξέλεγκτα. Επιπλέον, όποιος διαφωνεί με την «τηλεοπτική δικτατορία» κρίνεται ύποπτος ή γραφικός, αφού όπως έχει περάσει εντέχνως, είναι ο μοναδικός τρόπος για να αποκαλυφθούν σκάνδαλα και παρατυπίες. Το ζήτημα είναι γιατί εφόσον κάποιοι κόπτονται τόσο πολύ για την δικαιοσύνη και τη σωστή λειτουργία της κοινωνίας, στην προκειμένη περίπτωση οι «δημοσιογράφοι», δεν φροντίζουν την δικαιοσύνη και την αξιοκρατία μέσα στους χώρους που εργάζονται. Γιατί δεν μιλούν για τον τρόπο με τον οποίο κάποιος κάνει καριέρα στην τηλεόραση, τον τρόπο επιλογής των προσώπων, των ειδήσεων, τα μισθολόγια των ρεπόρτερ, τις ατελείωτες απλήρωτες ώρες τους και τις συνθήκες εργασίας;
|
|
|
Η Αποψή μας
