Τρεις εξελίξεις, ένας παρονομαστής

0


Τρεις εξελίξεις, ένας παρονομαστής



Home

Η άποψη μας




ΤΡΕΙΣ εξελίξεις, τρία διαφορετικά γεγονότα, που όμως μας αφορούν άμεσα : Ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο στις ΗΠΑ, Εκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας και, τέλος, η Φθινοπωρινή Εκθεση της Κομισιόν για την οικονομική κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κρατών μελών της.


Να ξεκινήσουμε από την ήττα των Ρεπουμπλικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Πρόεδρος Μπους, στη χθεσινή συνέντευξη τύπου, είπε χαρακτηριστικά ότι ¨το μήνυμα ελήφθη¨ και συγχρόνως ανακοίνωσε την αποχώρηση (διάβαζε αποπομπή) του Υπουργού Αμύνης ιέρακα Ντόναλντ Ράμσφελντ. Με άλλα λόγια, ο πλανητάρχης αναγνώρισε πως η ήττα του κόμματός του, ήταν στην ουσία ήττα της δικής του πολιτικής κυρίως στο Ιράκ.




Πράγματι, η οδυνηρή αμερικανική περιπέτεια, το δεύτερο (ή νέο) Βιετνάμ, όπως άρχισε να αποκαλείται ο πόλεμος στο Ιράκ, έχει κουράσει και εκνευρίσει τους Αμερικανούς, οι οποίοι βλέπουν πως η χώρα τους έχει βρεθεί σε αδιέξοδο, πως δεν κατώρθωσε να φέρει τη δημοκρατία, την ομόνοια και την ειρήνη, πως η τρομοκρατία δεν έχει εξαφανισθεί αλλά παραμένει όπως πάντα απειλητική, παρόλα όσα υποσχόταν ο Μπους μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και πριν από την έναρξη του πολέμου. Η ήττα των Ρεπουμπλικανών ήταν ήττα του Τζορτζ Μπους, ήττα των νεοσυντηρητικών ιεράκων Τσένι, Ράμσφελντ, Γούλφοβιτς και άλλων, που είχαν επιβάλει την πολιτική τους στον άβουλο (και θεοφοβούμενο) Αμερικανό Πρόεδρο.




Πάντως, θα ήταν μεγάλο λάθος να πιστέψουμε ότι η αλλαγή ισορροπιών στο αμερικανικό πολιτικό σκηνικό θα σημάνει και ριζική αλλαγή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ιδίως σε θέματα που έχουν άμεση σχέση με την Ελλάδα. Σύμφωνα με διπλωματικούς παρατηρητές, η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το σχέδιό της για μία ¨νέα Μέση Ανατολή¨. Απλά, θα προσπαθήσει να το υλοποιήσει κατά διαφορετικό τρόπο στοχεύοντας, όπως πάντα, στην ικανοποίηση των παγκόσμιων στρατηγικών συμφερόντων της. Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία θα συνεχίσει να διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο, ιδίως αν ληφθεί υπόψη η διαφαινόμενη (αν όχι βέβαιη) θέληση των ΗΠΑ για δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους.




Ισως θα έπρεπε, λοιπόν, να δούμε μέσα από αυτήν την προοπτική την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πορεία της Τουρκίας προς την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ισως θα έπρεπε να σκεφθούμε μήπως το ¨τουρκικό ζήτημα¨ φωτίζει ακόμη περισσότερο τις δύο τάσεις (δύο ¨σχολές¨) που υπάρχουν στους 25 αναφορικά με το μέλλον της Ενωσης. Δηλαδή, τη μία που θέλει την Ευρώπη να ανακτά πολιτική οντότητα και να διαδραματίζει σημαίνοντα διεθνή ρόλο, και τη δεύτερη (με πρωτεργάτες τους Βρετανούς που ¨παίζουν¨ το παιχνίδι της Ουάσιγκτον), σύμφωνα με την οποία η Ενωση θα πρέπει να παραμείνει ¨άβουλη¨ πολιτικά και να εξελιχθεί σε έναν χώρο ελεύθερων οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών και ελεύθερης διακίνησης.




Και στις δύο περιπτώσεις, η Τουρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα λόγω της γεωστρατηγικής θέσεώς της και της εκμεταλλεύσιμης αγοράς της και των φυσικών της πόρων. Καμία από τις δύο ομάδες δεν θέλει όχι μόνο να διακόψει αλλά ούτε να επιδεινώσει τις σχέσεις με την Αγκυρα (σε επίπεδο τόσο διμερών σχέσεων της Ενωσης όσο και διμερών σχέσεων των κρατών μελών με την Τουρκία).




Η διαφορά έγκειται στο ότι η πρώτη ομάδα (οι ¨ευρωπαϊστές¨) προτιμά μια ειδική, ενισχυμένη σχέση με την Αγκυρα καθώς γνωρίζει πως η ένταξή της θα αποδυνάμωνε ακόμη περισσότερο την ήδη αποδυναμωμένη πολιτικά Ενωση και θα την καθιστούσε πολύ πιο αναποτελεσματική ακόμη και στον οικονομικό τομέα. Αντιθέτως, η δεύτερη ομάδα (οι ¨ατλαντιστές) επιθυμεί διακαώς την τουρκική ένταξη ακριβώς διότι δεν θα επιτρέψει ποτέ την περαιτέρω πολιτική ενοποίηση της Ενωσης και θα την κρατήσει ¨δέσμια¨ των κελευσμάτων της Ουάσιγκτον.




Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε με την έκθεση προόδου την άποψή της για τα κακώς κείμενα και τα θέματα, στα οποία η Τουρκία δεν έχει προσαρμοσθεί, όπως υποχρεούται, στην κοινοτική νομιμότητα. Λογικά ποιούσα και λαμβάνοντας υπόψη τις δύο τάσεις και τα πολλαπλά συμφέροντα των κρατών μελών, παρέπεμψε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δηλαδή στους Πρωθυπουργούς των 25, την απόφαση για το ποια θα είναι η στάση της Ενωσης απέναντι στην Τουρκία.




Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, λοιπόν, αλλά και με τα παραπάνω δεδομένα, δεν θα πρέπει να αναμένεται να αποφασισθεί η διακοπή των διαπραγματεύσεων εάν η Αγκυρα δεν θα έχει συμμορφωθεί μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου εκπληρώνουσα τις υποχρεώσεις της και ειδικότερα εφαρμόζοντας την Τελωνειακή Ενωση και με την Κύπρο. Η αυστηρότερη ¨κύρωση¨, στην οποία θα μπορούσαν ίσως να καταλήξουν οι 25 ηγέτες, θα είναι το ¨πάγωμα¨ των διαπραγματεύσεων σε ορισμένα κεφάλαια (ή ενδεχομένως σε όλα) για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.




Στο πλαίσιο αυτό, μία Ελλάδα με ενισχυμένη την αξιοπιστία της θα έχει περισσότερες πιθανότητες να επηρεάσει τις θέσεις άλλων κρατών. Και η αξιοπιστία της χώρας μας αυξήθηκε τους τελευταίους μήνες όχι μόνον χάρη στη συνετή εξωτερική της πολιτική σε διάφορα θέματα που απσχολούν την Ενωση και γενικότερα τη διεθνή κοινότητα, αλλά και χάρη στις προσπάθειές της να βελτιώσει τα δημοσιονομικά της.




Η έκθεση της Επιτροπής για την οικονομική κατάσταση αποτελεί πράγματι μια επιβράβευση της προσπάθειας αυτής και ανοίγει τον δρόμο για την άρση της κοινοτικής επιτηρήσεως την επόμενη άνοιξη. Ισως θα πρέπει να δούμε και υπό αυτό το πρίσμα την πολιτική για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών μας. Διότι, εκτός από τη δημιουργία υγιέστερου οικονομικού περιβάλλοντος και προϋποθέσεων για σωστότερη και πιο ισόρροπη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, προσφέρει στην κυβέρνηση την καλή μαρτυρία, τα εχέγγυα σοβαρότητος στην αντιμετώπιση σημαντικών θεμάτων.















Home
/
Print
/
Site Map
/
Επικοινωνία
















Εχουμε αυτό που είμαστε. . . (Κ. Βέρρος)
( 30.06.2007 )

Παλαιότερα άρθρα


Θύματα, ήρωες, ευσυνείδητοι και οι άλλοι (Κ. Βέρρος)

Εθνική τραγωδία και σκύλευση θυμάτων (Κ. Βέρρος)

Πολιτικές, προεκλογικές ¨ομορφιές¨ (Κ. Βέρρος)

Είναι και είμαστε αδιόρθωτοι. . . (Κ. Βέρρος)

Προεκλογικός λόγος και επιχειρήματα (Κ. Βέρρος)

Εκλογές για αυτοδύναμη κυβέρνηση (Κ. Βέρρος)

Ομηροι αγκυλώσεων και κρατισμού (Κ. Βέρρος)

Γιατί τώρα οι παροχές;; (Κ. Βέρρος)

Παλαιότερα άρθρα



Αποτελέσματα

Δημοσκοπήσεις







ΕΓΓΡΑΦΗ

ΔΙΑΓΡΑΦΗ