 |
Home
Σινεμά
|
Επιτέλους κωμωδία. Σύγχρονη η κλασσική, ότι και αν επιλέξετε δεν θα βγείτε ζημιωμένοι αυτήν την εβδομάδα. Οι «Ασκήσεις ηρεμίας» με το δίδυμο Τζακ Νίκολσον, Ανταμ Σάντλερ είναι ένα καλό χολιγουντιανό προϊόν ενώ «Η κυρία και ο ναύτης» που γύρισε τριάντα χρόνια πριν η βοηθός του Φελίνι Λίνα Βερτμίλερ, μια σχεδόν καλτ, ξεκαρδιστική κωμωδία.
|
|
|
Τα υπόλοιπα υπολείπονται. Περιορισμένης εμβέλειας και κουραστικό κυρίως λόγω της επιμελώς ατημέλητης φωτογραφίας του το βρετανικό road-thriller «This is not a love song», ανιαρό ως θέμα, ακαδημαϊκό ως κινηματογράφηση το οικογενειακό- αθλητικό δράμα «Ο κόσμος ανάποδα».
———————————————————–
«Ασκήσεις ηρεμίας» *** (Anger management)
———————————————————–
Αμερικάνικη κωμωδία σε σκηνοθεσία Πίτερ Σίγκαλ με τους Τζακ Νίκολσον, Ανταμ Σάντλερ, Μαρίζα Τομέι, Λούιζ Γκούζμαν.
Υπάρχουν πράγματι μερικές σπαρταριστές σεκάνς, αρκετές αστείες ατάκες και καλή χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών στην τυπικά χολιγουντιανή αυτή κωμωδία. Κυρίως όμως υπάρχει μια λαμπρή ιδέα αντιστροφής των ρόλων που κάνει ιδανική την επιλογή του συγκεκριμένου καστ.
Ο Ανταμ Σάντλερ, ως φυσιογνωμία και συμπεριφορά ενσαρκώνει την απόλυτη απάθεια, την πλήρη αταραξία. Από την άλλη ο «διαβολικός» Τζακ Νίκολσον ξεχειλίζει ενέργεια, παραξενιά και νεύρα.
Παίρνουμε λοιπόν τον τελευταίο άνθρωπο στον κόσμο που θα πίστευε κανείς ότι έχει ανάγκη από ασκήσεις ηρεμίας και τον βάζουμε δίπλα σε έναν θεραπευτή που αντί να τον κατευνάζει, τον εξαγριώνει και που δείχνει να χρειάζεται ψυχιατρική παρακολούθηση περισσότερο από τον ασθενή του. Αυτήν την κοινότοπη αλλά αναμφίβολα αστεία αντίθεση η ταινία την προχωράει ακόμα πιο πέρα. Τελικά ο πανούργος ,εξωστρεφής και εκκεντρικός γιατρός βοηθάει τον νεαρό, σχεδόν κατατονικό διαφημιστή να ξεπεράσει την έμφυτη δειλία του, ήτοι να εκφράσει τον καταπιεσμένο θυμό του, να βγει από το καβούκι του ,να λυτρωθεί, να απελευθερωθεί.
Οι απολαυστικές εμφανίσεις διαφόρων γκεστ σταρ από τον Τζον Τορτούρο και τον Γούντι Χάρελσον (απίθανος σε ρόλο τραβεστί!) μέχρι το δήμαρχο Τζουλιάνι και τον τενίστα Μακ Ενρό είναι η γαρνιτούρα σε μια επιτυχημένη συνταγή διασκέδασης. Με τον Νίκολσον ξεκαρδιστικό όπως πάντα και τον Σάντλερ να βρίσκει ακόμα μια φορά την ευκαιρία να αποτινάξει την σαχλή εικόνα του παρελθόντος του. Αν έλειπαν οι ανεκδιήγητες «αμερικανιές» από το φινάλε ίσως να μιλάγαμε για την κωμωδία της καλοκαιριού.
———————————————————–
«Η κυρία και ο ναύτης»*** (Travolti da un insolito destino nell azzuro mare d agosto)
———————————————————–
Ιταλική κωμωδία του 1974 σε σκηνοθεσία Λίνας Βερτμίλερ με τους Μαριάντζελα Μελάτο, Τζιανκάρλο Τζανίνι, Ίζα Ντανιέλι, Ρικάρντο Σαλβίνο.
Από τις ταινίες που αναρωτιέσαι πως μπορούν να σε συγκινούν ακόμα παρά την αναχρονιστική και εν μέρει μισογυνική θεματολογία τους. Βέβαια η πάλη των τάξεων και των φύλων είναι αέναη και διαχρονική τόσο και η αστραφτερή γοητεία της χυμώδους Μαριάντζελα Μελάτο. Όσο για το ταλέντο του Τζανίνι που εδώ εξαντλείται κυρίως στις αφελείς γκριμάτσες ενός προλετάριου αγροίκου ναύτη, αρκεί να τον δείτε ως αριστοκράτη στον «Αθώο» του Βισκόντι που προβάλλεται επίσης σε επανέκδοση για να αντιληφθείτε τι σημαίνει ηθοποιός-χαμαιλέων.
Στην πιο γνωστή ίσως ταινία της Βερτμίλερ ένας Σισιλιάνος ψαράς ναυαγεί μαζί με μια φιλελεύθερη μη μου άπτου κυρία της υψηλής τάξης σε μια ερημική ακτή. Αυτός αυτή και η ειδυλλιακή φύση. Σύντομα αλλά μετά από ξεκαρδιστικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις και μέσα από τον αγώνα τους για επιβίωση οδηγούνται στα βασικά τους ένστικτα.
Αλησμόνητες ατάκες , κοινωνικοπολιτική σάτιρα βγαλμένη μέσα από την ίδια τη ζωή, ιταλιάνικο μπρίο και σκέρτσο, έξοχα φωτογραφημένη φύση, ζωώδης ερωτισμός και ένας ρετρό ρομαντισμός να γλιστρά μέσα από το γκροτέσκο χιούμορ όταν τελικά η προαιώνια σαρκική έλξη-απαλλαγμένη από τις κοινωνικές συμβάσεις-μετατρέπεται αναπόφευκτα στον ιδανικό έρωτα. Προσθέστε την εντελώς σέβεντις μουσική υπόκρουση και έχετε μια ιδανική πρόταση για θερινό σινεμά που εγγυημένα ανεβάζει τη διάθεση.
———————————————————–
«This is not a love song» **
———————————————————–
Αγγλικό ψυχολογικό θρίλερ σε σκηνοθεσία Μπίλι Έλτριγχαμ με τους Μάικλ Κόλγκαν, Κένι Γκλίναν, Ντέιβιντ Μπράντλεϊ, Τζον Χένσοου.
Δύο φίλοι, ο ένας μόλις έχει αποφυλακιστεί, ξεκινούν μια εκδρομή με κλεμμένο αυτοκίνητο και άγνωστο προορισμό. Στη διαδρομή σκοτώνουν κατά λάθος την κόρη ενός αγρότη και ξαφνικά βρίσκονται κυνηγημένοι στη μέση του πουθενά. Τους παρακολουθούμε (όσο μας επιτρέπει η σκοτεινή φωτογραφία, ο κόκκος και η ζαλισμένη κάμερα της σχολής του Δόγματος) να αγωνιούν, να βασανίζονται, να πανικοβάλλονται, να συγκρούονται, να εκφράζουν εντέλει τα συγκαλυμμένα ομοφυλοφιλικά τους αισθήματα.
Η μικρή αυτή γυρισμένη σε βίντεο ταινία έχει κάποιες στιγμές αλήθειας και ψυχής, η αισθητική της όμως σε συνδυασμό με την αδύναμη πλοκή κουράζουν.
———————————————————–
Ο κόσμος ανάποδα» * (Swimming Urstream)
———————————————————–
Αυστραλέζικη κοινωνική ταινία σε σκηνοθεσία Ράσελ Μαλκάχι με τους Τζέφρι Ρας, Τζούντι Ντέιβις,Τζέσι Σπένσερ, Τιμ Ντράξι.
Οι σπουδαίες ταινίες δεν έχουν απαραίτητα ένα μεγάλο θέμα. Ακόμα και το πιο εξειδικευμένο ή περιορισμένου ενδιαφέροντος σενάριο μπορεί να αποκτήσει ζωή με έναν εμπνευσμένο σκηνοθέτη πίσω από την κάμερα και δύο τρεις ικανούς ηθοποιούς μπροστά της.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε πράγματι δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς αλλά έναν εντελώς ακαδημαϊκό σκηνοθέτη και σίγουρα ένα θέμα που αφορά ελάχιστους. Ως οικογενειακό δράμα πλασάρεται η βαρετή αυτή ιστορία όπου ένας αλκοολικός άνεργος πατέρας προπονεί στην κολύμβηση τους δύο γιους του ξεχωρίζοντας σαφώς τον έναν. Μεταξύ ατέλειωτων προπονήσεων και αγώνων , αλλεπάλληλων άγριων ξεσπασμάτων του πατέρα, ξυλοδαρμών των παιδιών και της συζύγου και ασύλληπτα κοινότοπων μελό διαλόγων , ο μεγαλύτερος και στερημένος από αγάπη αδερφός θα κατορθώσει τελικά να κυνηγήσει και να κατακτήσει το όνειρο του. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των πρωταγωνιστών όμως η ταινία μοιάζει αποστειρωμένη, στερημένη από γνήσια αισθήματα, χλωριωμένη όπως το νερό της πισίνας όπου διαδραματίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της.
Σίγουρα η αυτοβιογραφική νουβέλα του Τόνι Φίνγκλετον στην οποία βασίζεται θα έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον ως μια από καρδιάς εξομολόγηση ενός παιδιού που παρά την προβληματική του οικογένεια, ίσως και χάρη σε αυτήν βρήκε την εσωτερική δύναμη να γίνει πρωταθλητής.
|
|
|
Η Αποψή μας
