Η εντολή για τη δολοφονία του Αχμεντ Γιασίν δόθηκε από τον ίδιο τον ισραηλινό πρωθυπουργό, Αριέλ Σαρόν.
Γιατί;
Ας μην ξεχνούμε πως το Ισραήλ είχε επιδιώξει κατ`επανάληψη να δολοφονήσει τον Γιασίν. Αρα, η πρώτη ανάγνωση της επίθεσης, είναι πως το Ισραήλ επιχείρησε άλλη μία φορά και επέτυχε το στόχο του.
΄΄Εξολοθρεύσαμε το δικό μας Οσάμα μπιν Λάντεν΄΄, λένε τα γεράκια του Αριέλ Σαρόν.
Είναι τόσο απλό;
Προφανώς όχι. Γιατί με τη δολοφονία του Αχμεντ Γιασίν η Χαμάς δεν εξαρθρώνεται. Οπως κάθε ριζοσπαστική ή τρομοκρατική οργάνωση που σέβεται τον εαυτό της , έτσι και η Χαμάς έχει δομές και διάρθρωση τέτοια που της επιτρέπει να δρα ακόμα κι αν σκοτωθεί ο αρχηγός της.
Τί επιδιώκει λοιπόν το Ισραήλ;
Κύριος στόχος του Σαρόν είναι, κάνοντας επίδειξη δύναμης, να ωθήσει τις παλαιστινιακές μάζες πιο κοντά στο φανατικό Ισλάμ, παρά στον αραβικό εθνικισμό. Διότι σήμερα διεθνώς ο ισλαμικός εξτρεμισμός θεωρείται υπ`αριθμόν 1 κίνδυνος. Αρα, οι Παλαιστίνιοι μπορεί να αντιμετωπισθούν με την ίδια λογική που αντιμετωπίζουν οι Αμερικανοί την Αλ Κάιντα και κάθε παρακλάδι της. Αυτό τουλάχιστον θέλει ο Σαρόν. Και παράλληλα αποδυναμώνεται η απήχηση της Παλαιστινιακής Αρχής στον παλαιστινιακό λαό.
Επιπλέον, ο Σαρόν προκαλεί τα αντίποινα της Χαμάς. Διότι τότε θα έχει άλλο ένα επιχείρημα έναντι της Δύσης για να δικαιολογήσει την οικοδόμηση του Τείχους στη Δυτική Οχθη.
Τί κινδύνους συνεπάγεται όμως αυτή η τακτική;
Πέραν του προφανούς κινδύνου να ακολουθήσει ένα κύμα επιθέσεων αυτοκτονίας στο Ισραήλ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους απλούς πολίτες, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να εξελιχθεί η Λωρίδα της Γάζας σε ένα ΄΄κράτος της Χαμάς΄΄.
Ενα Χαμας-σταν, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στέλεχος της ισραηλινής αντιπολίτευσης. Καθιστώντας έτσι ακόμα πιο ανίσχυρη την Παλαιστινιακή Αρχή. Κάτι που εξυπηρετεί προσωπικά τον Σαρόν, στον αγώνα του για εξουδετέρωση (έστω πολιτική) του Γιάσερ Αραφάτ.
Το μόνο βέβαιο τελικώς είναι πως μετά τη δολοφονία του Σεϊχη Γιασίν ο κίνδυνος επιθέσεων για το Ισραήλ είναι μεγαλύτερος. Και επιπλέον στα Παλαιστινιακά Εδάφη ολοένα και λιγότερο μπορούν να εισακούονται οι φωνές της λογικής…
|
Η Αποψή μας
