«Διαπλοκή», «τηλεδίκες», παραδικαστικό κύκλωμα, αλληλοκατηγορίες εκδοτών, υπόγειες διαδρομές κτλ. κτλ. Αυτή είναι η εικόνα της χώρας μας, «τηλεοπτική» ή πραγματική, εικονική ή ουσιαστική. Όλοι παρακολουθούμε μία μάχη ελεφάντων. Η «δημοσιογραφική σκόνη» που έχει σηκωθεί έχει καλύψει άλλα προβλήματα ή θέματα που ίσως έχουν περισσότερη αξία για τον πολίτη.

Η συνταγή των τηλεοπτικών ειδήσεων απ’ ότι φαίνεται δεν αλλάζει. Ό,τι κι αν γράφεται στον Τύπο, ό,τι κι αν γίνεται, κανείς δεν συγκινείται. Έτσι κι αλλιώς, το target group που παρακολουθεί τα δελτία «ειδήσεων» δεν ενδιαφέρεται για την ουσία τους…. Νανουρισμένος ο τηλεθεατής καταναλώνει ό,τι του δίνουν σε επίπεδο fast food χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι από αυτά που βλέπει, βλάπτει την κρίση του και σπαταλάει το λιγοστό ελεύθερο χρόνο του.

Αυτό που δεν θέλουμε να καταλάβουμε όσοι ζούμε στο δυτικό κόσμο είναι ότι απολαμβάνουμε «ληγμένη ευημερία». Η επικράτηση του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος εμφάνισε ταυτόχρονα τις αδυναμίες του. Όσο μαινόταν ο «ψυχρός πόλεμος», τα καπιταλιστικά κράτη έδιναν περισσότερα κοινωνικά αγαθά στους πολίτες τους προκειμένου να ανταγωνιστούν τις κοινωνικές παροχές που διαλαλούσε ο αντίπαλος, το κομμουνιστικό μπλοκ.

Με δανεικά σπίτια, αυτοκίνητα και «δανεική» καθημερινότητα ζει η πλειοψηφία των νοικοκυριών της χώρας μας. Σύμφωνα με την τράπεζα της Ελλάδος τα δάνεια ξεπερνούν το 33% του ΑΕΠ και οι προβλέψεις είναι αυξητικές για το μέλλον.

Η μετάλλαξη της δημοσιογραφίας τα τελευταία χρόνια έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ο καθένας βαφτίζει όπως τον βολεύει τι είναι είδηση, τι σημαίνει ρεπορτάζ, τι σημαίνει ενημέρωση. Οι αστέρες του τηλεοπτικού στερεώματος, βολεμένοι πίσω από τα γραφεία τους, περιμένουν κάποιος να βγάλει κάποια «είδηση», προκειμένου να την αρπάξουν και να την μετατρέψουν σε υπερπαραγωγή.

Είμαστε σε μία χώρα που ο πιο παραγωγικός πληθυσμός της χώρας μαραζώνει στο βωμό των πολιτικών αποφάσεων των τελευταίων ετών. Πέντε εκατομμύρια έλληνες λένε τα στοιχεία πληρώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις πεντακοσίων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Το 50% του κρατικού προϋπολογισμού διατίθεται για αυτό το σκοπό και άλλο ένα 20% καλύπτει της προβληματικές ΔΕΚΟ. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι άδεια και για αυτό ενισχύονται κι αυτά από το φορολογούμενο πολίτη. Παράλληλα το εξωτερικό χρέος μεγαλώνει.

Το φαινόμενο της «τηλε-διακυβέρνησης» της χώρας από τα τηλεοπτικά παράθυρα έχει πάρει διαστάσεις παροξυσμού. Καθημερινά κυβέρνηση και αντιπολίτευση βρίσκονται στις οθόνες των τηλεοπτικών σταθμών. Οι πολιτικοί σύρονται από εκπομπή σε εκπομπή απολογούμενοι για τις πράξεις τους. Η βουλή παίζει συμπληρωματικό η εθιμοτυπικό ρόλο. Αντί να προετοιμάζουν τους λόγους τους για το κοινοβούλιο ετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν τους τηλεπαρουσιαστές.


Παλαιότερα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε αποσπάσματα από τη βουλή με συγκρούσεις βουλευτών, ενώ τώρα αποσπάσματα εκπομπών.

Η έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνοδεύτηκε από τις συνηθισμένες παραβιάσεις του εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά. Επί μέρες πριν, όλοι οι αλακάρτ «ειδήμονες» των εθνικών θεμάτων το είχαν προβλέψει και βγήκαν μετά να αυτο-επιβεβαιωθούν για την κρίση τους. Λες και οι παραβιάσεις έχουν σταματήσει ή πρόκειται να σταματήσουν, εάν δεν λυθεί το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Αρκετοί ήταν αυτοί που μίλησαν για εθνική αποτυχία στο θέμα της διαπραγμάτευσης. Κανείς όμως δεν μας λέει ποια θα ήταν η συμπεριφορά των στρατιωτικών κύκλων της Τουρκίας εάν το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλες ήταν αρνητικό.