|
Aρτος και θεάματα…«αλά δανεικά»
|
|
|
Home
Antivirus
Με δανεικά σπίτια, αυτοκίνητα και «δανεική» καθημερινότητα ζει η πλειοψηφία των νοικοκυριών της χώρας μας. Σύμφωνα με την τράπεζα της Ελλάδος τα δάνεια ξεπερνούν το 33% του ΑΕΠ και οι προβλέψεις είναι αυξητικές για το μέλλον.
|
|
|
Ο μέσος εργαζόμενος ζει κοντά στα όρια της φτώχιας, δουλεύοντας 40 χρόνια για ένα σπίτι που δεν έχει και όταν θα το πάρει θα είναι ένα σπίτι μισού αιώνα που θα το έχει πληρώσει διπλό. Παράλληλα μέσα σε ένα χορό κατανάλωσης παρασύρεται από τις σειρήνες των ΜΜΕ που όταν δεν τον «νανουρίζουν» τον ωθούν να καταναλώσει τα πάντα. Το πρότυπο των celebrities κυριαρχεί στις ελληνικές οικογένειες που αγοράζουν ότι πλασάρεται: Αυτοκίνητα, κινητά, καλλυντικά, gadgets…
Ο φαύλος κύκλος που έχει δημιουργηθεί οδηγεί τους πολίτες-τηλεθεατές σε αδιέξοδο. Δεν έχουν λεφτά αλλά καταναλώνουν με δανεικά… μετά δεν έχουν χρήματα για να κυκλοφορήσουν. Αναγκάζονται να κάτσουν σπίτι όπου η τηλεόραση (μόνιμα ανοιχτή) τους θυμίζει τις ελλείψεις και τους προκαλεί με νέα «καταναλωτικά» άγχη.
Το χειρότερο όμως απ όλα είναι το δάνειο «εικονικής πραγματικότητας» από τη ζωή των σταρ της τηλεόρασης. Καθημερινά οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από το τι συνέβη στις «τηλεοπτικές αρένες» και τις «τηλεδίκες». Ο πολίτης ξεχνάει τα προβλήματα της δικής του ζωής, αγνοεί τις ευκαιρίες και τις επιλογές που έχει για να αλλάξει τη κατάσταση του. Αναλώνεται και χαραμίζει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του με προβλήματα «τηλεοπτικής πραγματικότητας» που έτσι και αλλιώς έχουν αξία μόνο σε επίπεδο σώου.
Τις περισσότερες φορές μέσα σε αυτή την παγίδα πέφτουν και η ίδιοι οι σταρ, οι οποίοι «υπάρχουν» μόνο όταν φαίνονται στο γυαλί. Αναγκάζονται να καταναλώνουν όλο τον χρόνο τους στα γραφεία και τους διαδρόμους των καναλιών, αποκομμένοι από τη ζωή ενός απλού ανθρώπου που ζει με τους φίλους του και την οικογένεια του. Το οξύμωρο είναι ότι αυτοί που κόπτονται για τα προβλήματα του μέσου πολίτη δεν τα βιώνουν γιατί δεν έχουν χρόνο να τα βιώσουν.
Έτσι η «τηλεοπτική ζωή» συνεχίζεται με ηθοποιούς και κομπάρσους ενός «τηλεοπτικού θεάτρου» που έχει «τηλεδίκες», «τηλεδράματα», «τηλε….» και σίγουρα «τηλεκατευθυνόμενους» πολίτες έτοιμους για… δανεική κατανάλωση.
|
|
|