Ένας άνθρωπος που μπορεί να τα συνδυάσει όλα και να τα προλάβει όλα. Μια ισορροπημένη προσωπική ζωή, τέλειος συγγραφέας και άψογος ηθοποιός. Ο δημιουργός των μεγαλύτερων επιτυχιών της τηλεόρασης. Παίζει σε δύο σίριαλ και σε μια θεατρική παράσταση παράλληλα και παρόλα αυτά βρίσκει χρόνο για τη σχέση του. Και πως τα προλαβαίνει όλα αυτά; Απλά έχει συμβιβαστεί με τις ελάχιστες ώρες ύπνου.

Όταν του έκανα την πρόταση για την συνέντευξη πίστευα πως θα αρνηθεί λόγω του φορτωμένου προγράμματος του αλλά κάτι μου έλεγε να μην διστάσω. Τελικά η διαίσθηση μου δεν με διέψευσε, ο κ. Ρώμας δέχτηκε την πρόταση μου λέγοντας « Τι να κάνω είσαι νέα δημοσιογράφος, μπορώ να μην σε βοηθήσω; ». Δεν χρειαζόταν να μου πει τίποτα παραπάνω για να καταλάβω με πόσο σπουδαίο Κύριο είχα να κάνω. Από τις δυο κουβέντες που είπε μπορείτε και εσείς να καταλάβετε το πόσο καλός, το πόσο γλυκός και το πόσο υπέροχος άνθρωπος είναι τελικά. Η συνάντηση μας ήταν κάτω από πίεση χρόνο αλλά παρ΄ όλα αυτά ήτανε τόσο περιεκτικός στο λόγο του που πρόλαβε να μου μιλήσει για την καριέρα του, το ξεκίνημα του, τις αντιδράσεις των γονιών του, τα όνειρα του, τα μελλοντικά του σχέδια και για την προσωπική του σχέση.






–Κύριε Ρώμα στους ρόλους που έχετε γράψει εσείς, βλέπουμε ότι πάντα παίζεται έναν άνθρωπο ο οποίος είναι πολύ της θρησκείας, πολύ υπεύθυνος, πιστεύει πολύ στις αρχές..




Και συντηρητικός. (προσθέτει ο κ. Ρώμας)






–Ταυτίζεται καθόλου η προσωπική σας ζωή με τους ρόλους σας;




Καθόλου. Ότι έχω κάποιες αρχές σαν άνθρωπος, έχω. Αλλά τίποτα το ιδιαίτερα συντηρητικό δεν ακολούθησα στη ζωή μου και βεβαίως δεν έχω όλα τα ελαττώματα των ηρώων που υποδύομαι και με κάνανε διάσημο, σε εισαγωγικά το διάσημος βεβαίως, όπως το μισανθρωπισμό ή την ανθρωποφοβία ή την κόντρα αυτή με τις γυναίκες και το φόβο ακόμη των γυναικών ή την τσιγκουνιά που είχε ο ¨Δάγκας¨ στους ¨μεν και τους δε¨. Αυτά είναι διάφορα χαρακτηριστικά τα οποία δημιουργούν έναν κωμικό τύπο και παίζω με πολύ κέφι αυτούς τους χαρακτήρες, τους ιδιόρρυθμους, ακριβώς γιατί δεν έχουν καμιά σχέση με μένα και είναι ένα πεδίο άγνωστο το οποίο εξερευνώ.






–Ναι όμως αυτούς τους ρόλους τους παίζετε τόσο καλά που φαίνεται πως είστε έτσι στην πραγματική σας ζωή. Τους παίζετε τόσο φυσικά.




Ναι το ξέρω και είναι γεγονός ότι πολύς κόσμος θεωρεί ότι είμαι στριμμένος. Και καλά ο κόσμος που δεν έχει σχέση με τη δουλειά, το κοινό ας πούμε. Το κοινό μπορώ να πω ότι έχει ένα ένστικτο και καταλαβαίνει ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι. Περισσότερο απ΄ ότι άνθρωποι της δουλειάς, συνάδελφοι ας πούμε δεν μ΄ έχουνε γνωρίσει. Αλλά και δημοσιογράφοι οι οποίοι θεωρούν ότι οπωσδήποτε είμαι στριμμένος και μου το ΄χουν πει αυτό, αφού γνωριστήκαμε, με αντιμετωπίζουν μ΄ έναν φόβο στην αρχή. Ο Κώστας ο Σπυρόπουλος μου έλεγε, όταν αποφασίσαμε να κάνουμε την συνεργασία στο θέατρο, ότι τα νέα παιδιά που παίζουν μαζί μας την πρώτη μέρα που εμφανίστηκα για να κάνω ανάγνωση του έργου είχαν τρομερό τρακ και ένα φόβο ότι θα ήμουνα πολύ αυστηρός. (Γέλια)






–Δεν είστε αυστηρός; Δεν είστε αυστηρός κριτής του εαυτού σας;




Καμία σχέση. (Γελάει) Είμαι μια παιδική χαρά. Αυστηρός κριτής είναι άλλο. Έχω ένα κριτήριο το οποίο φροντίζω κιόλας να είναι αυστηρό για να προάγω τα πράγματα σε κάτι καλύτερο αλλά ο τρόπος που συμβουλεύω ή καθοδηγώ τους νεότερους συναδέλφους είναι πάντα σε χαμηλούς τόνους και πάντα δημιουργώντας πρώτα ένα φιλικό κλίμα γι΄ αυτό και έχω άριστες σχέσεις με όλους όσους δούλεψα μαζί, το 99,9%.






–Στη ζωή σας έχετε κάνει τρέλες;




Έχω κάνει τρομερές τρέλες, έχω ζήσει πολύ έντονη ζωή, έχω κάνει ακραία πράγματα, έχω πάει στην Νέα Υόρκη για μια μέρα μόνο και μόνο για να δώσω ένα φιλί, έχω παντρευτεί, έχω χωρίσει. Σπούδασα ιατρική παράλληλα έκανα θέατρο γιατί το ήθελα πάρα πολύ και ειδοποίησα τους γονείς μου ξαφνικά να έρθουν να με δουν να παίζω στην ¨Πορνογραφία¨ του Μάνου Χατζηδάκη δεν είχαν ιδέα μέχρι τότε ότι μπορεί να έχω κάποια σχέση με το καλλιτεχνικό στερέωμα. Τους ειδοποίησα και έπαθαν σοκ.Δεν το περίμεναν και ούτε το ήθελαν.






–Ήθελαν ο γιος τους να γίνει γιατρός;




Ναι. Αλλά τους έστειλα πρόσκληση να έρθουν να με δουν να παίζω, στα 22 μου χρόνια στο θέατρο. Ξέρεις τι είναι να μην έχεις ιδέα ότι το παιδί σου σπουδάζει ηθοποιός, έχει σχέση μ΄ αυτό το πράγμα και ΄συ να νομίζεις ότι θα γίνει γιατρός;






–Γιατί σπουδάσατε ιατρική;




Υπήρξα καλός μαθητής και γιατί η οικογενειακή μου κατάσταση με έσπρωχνε προς τα εκεί. Το θέλανε και οι γονείς μου πάρα πολύ, έδωσα εξετάσεις και πέρασα. Μεγάλωσα σε ένα αστικό περιβάλλον το οποίο κατεύθυνε τα πράγματα από μόνο του προς τα εκεί. Δηλαδή αν δεν πήγαινα ιατρική θα πήγαινα για δικηγόρος ή θα γινόμουν οικονομολόγος. Ήμουν σε ένα τέτοιο μεγαλοαστικό περιβάλλον μεγαλωμένος που το πρέπει ήτανε αυτό αλλά εγώ ήθελα να γίνω ηθοποιός και συγγραφέας από πολύ παλιότερα απλώς ήταν αρκετά αυστηροί οι γονείς μου, δεν ετίθετο θέμα για κάτι τέτοιο, μέχρι και τη στιγμή που αποφάσισα οριστικά να κάνω την επανάσταση μου.






–Όταν είδαν την παράσταση τι είπαν;




Δεν την είδαν ποτέ. Ήρθαν για πρώτη φορά όταν έπαιξα στην Επίδαυρο με το εθνικό θέατρο στον ¨Αίαντα¨ του Σοφοκλή που έκανα τον Αγγελιοφόρο και πάλι δεν ήταν πολύ ευχαριστημένοι. (Γέλια)






–Είπατε για το γάμο σας, αυτή την πτυχή του εαυτού σας δεν την ήξερα.




Δεν το λέω. Το είπα τώρα γιατί αυτή είναι μια συνέντευξη που δεν θα κυκλοφορήσει. Ναι ήμουν παντρεμένος με μια συμφοιτήτρια μου της ιατρικής.






–Πως δεν έχει απασχολήσει η προσωπική σας ζωή τα ΜΜΕ;




Γιατί δεν διαρρέω τίποτα ποτέ.






–Φαντάζομαι κιόλας πως δεν σας κυνηγάνε από πίσω.




Με κυνηγάνε. Με κυνηγάνε αλλά κρύβομαι. (Γέλια)






–Σε τι διαφέρει ο Χάρης από τον Ρώμα;




Ο Χάρης είναι για τους φίλους και για την οικογένεια του ένας ιδιαίτερα εξωστρεφής και χαρούμενος άνθρωπος. Ο Χάρης Ρώμας ως δημόσιο πρόσωπο προσπαθεί να είναι πιο συγκρατημένος και είναι λίγο δύσπιστος για καθαρά αμυντικούς λόγους. Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που φθονούν.






–Πάντως φανταζόμουν ότι κάνετε μια πολύ ήπια ζωή.




Όχι έχω κάνει πολύ έντονη ζωή. Ακριβώς το αντίθετο. Τώρα βέβαια ηρέμησα κάπως γιατί μεγάλωσα και επειδή όταν έχεις ζήσει τόσο έντονες καταστάσεις, προτιμάς να κάνεις μια σχέση και να καταλαγιάσεις κάπου, στον ερωτικό τομέα. Αλλά γενικά είμαι ανήσυχος άνθρωπος και ψάχνω ακόμη και θα ψάχνω πάντα να βρω το επόμενο βήμα μου στο θέατρο, τι θα γράψω, τι θα παίξω και πάντα με μια ανατρεπτική διάθεση και για την εικόνα μου ακόμη.






–Η πρώτη σας δουλειά ήταν ¨ Οι μεν και οι δε¨; Εγώ από τότε σας θυμάμαι.




Όχι η πρώτη μου δουλειά στην τηλεόραση που έγραψα και έπαιξα ήταν το ¨ Μάμα μία¨ με τη Ρένα Βλαχοπούλου, τη σπουδαία Ρένα Βλαχοπούλου που έκανα τον γιο της, ήταν την πρώτη χρονιά του ΑΝΤ1, 13 χρόνια πριν. Αυτά ήταν τα πρώτα σίριαλ του ΑΝΤ1 και πρωτόλεια μπορώ να πω και γυρισμένα λίγο με συνθήκες βιντεοταινίας για να λέμε και του στραβού το δίκαιο. Για μένα ήταν ευκαιρία βέβαια να βρεθώ δίπλα σ΄ αυτή την σπουδαιότερη κωμικό του περασμένου αιώνα νομίζω, γυναίκα κωμικό. Η οποία ήταν βέβαια σε κατάσταση ήδη κάποιας ηλικίας και είχε χάσει την μεγάλη ικανότητα που είχε, στον αυτοσχεδιασμό. Αλλά πάντα υπήρχε μία μαγεία ήταν πολύ σπουδαίο σχολείο η Ρένα και ήταν και το εισιτήριο για να συνεχίσω αμέσως μετά με μια προσωπική δουλειά γιατί στο ¨Μάμα μία¨ την μερίδα του λέοντος είχε η κυρία Βλαχοπούλου έτσι όμως με πρόσεξε ο Κυριακού του ΑΝΤ1. Με φώναξε και μου είπε ότι «Εσύ δεν είσαι τυχαίος διότι τα παιδιά μου είναι ξετρελαμένα με τη σειρά σου. Πιστεύω ότι θα φτάσεις πολύ ψηλά». Έτσι την επόμενη χρονιά τους έδωσα ¨τους μεν και τους δεν¨ που βασιζόταν σε νέους ανθρώπους, έκανα και το καστ και προχωρήσαμε αυτό το project που μ΄ έκανε γνωστό στο πανελλήνιο.






–Σας εμπιστεύτηκε εύκολα το κανάλι στην πρώτη σας δουλειά; Δεν είχατε άγχος μήπως αποτύχει η σειρά;




Λόγω της Βλαχοπούλου βρέθηκα και γω στο κανάλι και της το οφείλω αυτό βεβαίως. Ήταν σπουδαίο σχολείο για μένα. Και τώρα έχω το άγχος. Πάντα έχω άγχος.






–Νομίζω πως είστε εγγύηση πια. Ακούμε Ρώμας και ξέρουμε πως θα είναι κάτι πολύ καλό. Μια ακόμα επιτυχία.




Όχι αυτό δεν ισχύει. Ισχύει δηλαδή μέχρι να μην ισχύει. Εγώ είμαι προετοιμασμένος και γι΄ αυτά. Πάντα όλες οι δουλειές που σχεδιάζω γίνονται με πάρα πολύ άγχος, πάρα πολύ μεγάλη προσοχή και σκέψη για το τι είναι αυτό το οποίο μπορεί να θέλει ο κόσμος ανά πάσα στιγμή. Σε σχέση με την τηλεόραση κυρίως που απευθύνεται στο πλατύ κοινό, στο πλατύτερο. Στο θέατρο επίσης σκέφτομαι προσεκτικά τι πρέπει να κάνω ούτως ώστε να συμπληρωθεί μια εικόνα ενός καλλιτέχνη που μπορεί να κάνει και τα δυο πράγματα και να μην είναι η εικόνα ταυτόσημη απ΄ το ένα στο άλλο. Θα δεις την παράσταση μετά και θα καταλάβεις.






–Σας έχει φωνάξει κανένας στο δρόμο ¨Κωνσταντίνε¨, ¨Κατακουζίνα¨…




Γίνεται συνέχεια. Επιλέγω, μπορώ να σου πω επί τούτου παρατσούκλια. ¨Δήμαρχε¨, ¨Βεζίρη¨ ¨Μαντούβαλε¨ όταν έκανα το ¨λίφτινγκ¨. Αλλά βεβαίως αυτά που είναι κλασικά είναι το ¨Χασοδίκης¨ του ¨Δάγκα¨, το ¨Κατακουζίνα¨ του ¨Κωνσταντίνου και Ελένης¨ και τώρα το ¨Ουδεπόποτας¨ γιατί αυτές οι σειρές κάνανε πολύ μεγάλη επιτυχία και πάρα πολλές επαναλήψεις.






–Στις επαναλήψεις παρόλο που έχω δει το επεισόδιο και μια και δυο φορές και παρόλο που ξέρω τι γίνεται, πάντα κάθομαι και το ξαναβλέπω.




–Παρακολουθείς άλλα πράγματα. Φαίνεται ότι δημιουργούν μια ψυχική ευημερία οι σειρές μου γι΄ αυτό οι επαναλήψεις τους κάνουν μεγάλες τηλεθεάσεις. Έχω ξαναπεί επειδή και εμείς αγωνιούμε για τις τόσες πολλές επαναλήψεις, φοβόμαστε για τη φθορά αλλά εμένα μπορώ να πω ότι κράτησαν τη δημοτικότητα μου πολύ ψηλά οι δικές μου επαναλήψεις δεν είναι αφού ¨δεν έχουμε τι άλλο να δούμε ας δούμε αυτό¨. Δεν έχει αυτή την αίσθηση ο κόσμος, επιλέγουν να το ξαναδούν γιατί κάτι καινούργιο προσέχουν ή γιατί τους προκαλεί μια αίσθηση ευεξίας. Έτσι παρατηρούνται οι επαναλήψεις του ¨Κωνσταντίνου και Ελένης¨ το μεσημέρι παρ΄ όλο που είναι ώρες πιο χαμηλής θεαματικότητας, να είναι στη δεκάδα τηλεθέασης.






–Έχετε νιώσει κάποια στιγμή πως έχετε κουραστεί και δε μπορείτε να γράψετε άλλο;




Όχι αλλά δεν είμαι μεγάλος ακόμη. (Γέλια) Όχι δεν το έχω αισθανθεί, έχω φανταστεί τη στιγμή που θα το αισθανθώ. (Γέλια)Έχω φανταστεί ότι μπορεί να το αισθανθώ κάποια μέρα αλλά όχι για την ώρα μου φαίνεται ότι χωρίς να γράφω η ζωή μου δεν θα έχει νόημα.






–Τελικά ηθοποιός γεννιέσαι ή γίνεσαι;




Γεννιέσαι. Είναι σίγουρο αυτό γιατί δεν είναι και απλό ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος να αποφασίσει να ανέβει στη σκηνή και να εκτεθεί σε τόσο πολύ κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που τους φαίνεται αδιανόητο αυτό. Είναι σίγουρο ότι έχεις μια τρέλα και μια ιδιαιτερότητα για να αποφασίσεις να το κάνεις αυτό το πράγμα και να κάνεις ας πούμε ότι πέφτεις απ΄ το μπαλκόνι όπως έκανα στην ¨γαμήλια δεξίωση¨. Αλλά στην πορεία γίνεσαι καλύτερος ή χειρότερος. Γιατί μπορεί να γίνεις καλύτερος, σίγουρα έχεις κάποιες ιδιαιτερότητες που σε κάνουν να είσαι ηθοποιός, μπορεί και καλός ηθοποιός, αλλά αν δεν δουλεύεις και δεν σκέπτεσαι συνέχεια τα βήματα σου και μπορεί να γίνεις και χειρότερος. Έχω γνωρίσει συναδέλφους που ξεκίνησαν με εφόδια και προσόντα και δεν τα εκμεταλλεύτηκαν σωστά ή αδιαφόρησαν. Το ταλέντο είναι ένα ζωντανό πράγμα μπορεί να μεγαλώσει και να εμπλουτιστεί αλλά μπορεί κιόλας να συρρικνωθεί και να εξαφανιστεί.






–Έχει γράψει κανένας περισσότερα σίριαλ από εσάς;




Δε ξέρω. Αν έχει γράψει κανένας περισσότερα σίριαλ από μένα; Δε ξέρω. (Χαμογελάει)






–Πάντως είναι έκπληξη για μας που έχετε κάθε χρόνο να μας παρουσιάσετε κάτι πολύ καλό.




(Χαμογελάει) Πάντως το ¨Καφέ της Χαράς¨ θα συνεχιστεί άλλον έναν χρόνο και μετά θα δούμε.






–Πολύ χαίρομαι γι΄ αυτό. Τις σειρές σας κάθεστε να τις δείτε;




Όχι ποτέ. Δουλεύω πολύ το κάθε επεισόδιο όταν δημιουργείται, είμαι σχεδόν σε όλα τα γυρίσματα, τουλάχιστον τους 3 πρώτους μήνες για να δείξω στους ηθοποιούς τι είναι αυτό που έχουμε φανταστεί μαζί με την ʼννα Χατζησοφιά και μετά παρακολουθώ στενά τα γυρίσματα. Έχουμε την καλλιτεχνική διεύθυνση εγώ και η ʼννα και πηγαίνω στο μοντάζ. Δηλαδή τα βλέπω τα επεισόδια όταν δημιουργούνται. Επιλέγω τη μουσική μαζί με το μουσικό επιμελητή. Το ζω τόσο έντονα που δε θέλω να το ξαναδώ πια. (Γέλια)






–Τους ηθοποιούς ποιος τους επιλέγει;




Εγώ και η Αννα.






–Έχετε κόντρες κατά το γράψιμο;




Συνέχεια. Έχουμε ένα κοινό τρόπο του να σκεφτόμαστε πια και λειτουργούμε σαν ένα άτομο. Αλλά πολλές φορές έχουμε κόντρα, φωνάζουμε. Είμαστε και οι δύο άνθρωποι με έντονο ταμπεραμέντο. Συνήθως όταν δημιουργείται κόντρα το αφήνουμε και προχωράμε παραπέρα.






–Το ¨Ροζ ολοταχώς¨ είναι η μοναδική ταινία που κάνατε;




Είχαμε κάνει το σενάριο του ¨Γυναίκες δηλητήριο¨ του Νίκου Ζερβού και είχε πάει πάρα πολύ καλά. Με το Σπύρο Παπαδόπουλο και τον Ηλία Λογοθέτη, και βέβαια το ¨Ροζ ολοταχώς όπου πρωταγωνίστησα εγώ.






–Τι απολαμβάνετε περισσότερο όταν παίζεται το θέατρο, την τηλεόραση ή την μεγάλη οθόνη;




Όλα μ΄ αρέσουν. Δε μπορώ να ξεχωρίσω τίποτα. Οι περισσότεροι θα σου πουν «μ΄ αρέσει το θέατρο» γιατί είναι και η αρχή της λειτουργίας του ηθοποιού. Είναι πολύ μαγευτικό. Είναι σίγουρα αυτή η άμεση επαφή με τον κόσμο πολύ ενδιαφέρουσα αλλά εμένα η τηλεόραση μ΄ αρέσει πάρα πολύ και τη θεωρώ τέχνη, το έχω ξαναπεί. Θεωρώ ότι όταν σέβεσαι το ταλέντο σου ακόμη και τις κωμικές σειρές της τηλεόρασης τις κάνεις με καλλιτεχνικές προδιαγραφές και με κουράγιο και με τρομερή λεπτομέρεια. Δεν διαχωρίζω τα είδη δηλαδή. Κινηματογράφος δεν υπάρχει. Υπάρχει λίγος στην Ελλάδα. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα ταινία το ¨Ροζ αλλά σκέφτομαι πολύ να κάνω άλλες ταινίες που μου έχουν ζητήσει. Γιατί το να κάνεις μια κωμωδία που μπορείς να παρουσιάσεις και στην τηλεόραση δεν λέει τίποτα. Πρέπει να είναι κάτι πολύ ειδικό, κάτι πολύ συγκεκριμένο που να μην μπορεί να παιχτεί στην τηλεόραση. Δηλαδή θα προτιμούσα να μου προτείνει κάποιος άλλος να παίξω σε έναν μη αναμενόμενο ρόλο και όχι να με δει σε κάτι που φαντάζεται ότι είναι κοντά στον Χάρη Ρώμα. Θα προτιμούσα να μου ζητήσουν να παίξω ένα θρίλερ ή σε μια πολιτική ταινία. Εγώ δεν μπορώ να ψήσω έναν παραγωγό να κάνω κάτι τέτοιο. Εκτός αν μου μπει στο μυαλό ότι αυτό θέλω να κάνω και τίποτα άλλο. Γιατί οι παραγωγοί ζητούν το αναμενόμενο. Θα προτιμούσα πάντως να κάνω κάτι τελείως διαφορετικό σ΄ αυτό το χώρο. Δεν έχει πια σημασία για μένα να επαναλαμβάνω και σε άλλα μέσα αυτά που κάνω στην τηλεόραση με τόση επιτυχία, τόσα χρόνια.






–Δεν νομίζω ότι επαναλαμβάνεστε.




Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Γι΄ αυτό δεν θα βγω να κάνω μια συνηθισμένη κωμωδία στον κινηματογράφο. Αντε και γελάσανε. Γελάνε και στην τηλεόραση. Δεν προσφέρω κάτι παραπάνω. Κάποιους -ευτυχώς- κριτικοί αντελήφθησαν ότι το ¨Ροζ¨ ήταν μια προσπάθεια να γίνει μια ουσιαστική σάτιρα που δεν μπορούσε να παιχθεί σε τηλεοπτικό σίριαλ. Το ΄ροζ΄ ήταν ακραίο αλλά και αληθινό και σουρεαλιστικό και αισθάνθηκά ότι έπρεπε να το κάνω. Τώρα αν σκεφτώ κάτι άλλο και είναι πρόταση, ναι θα το κάνω.






–Κάποιοι σας κατηγόρησαν ότι την ιδέα για ¨το καφέ της Χαράς¨ την κλέψατε από την ταινία ¨chocolat ¨.




Αυτοί είναι οι εξυπνάκηδες που αισθάνθηκαν ότι με έπιασαν στα πράσα, όταν εμείς από την πρώτη κιόλας παρουσίαση του έργου δηλώσαμε ότι με αφορμή την συγκεκριμένη ταινία σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια μυθοπλασία. Το ¨chocolat¨ είναι μια ταινία μιάμισης ώρας, ενώ το ¨καφέ¨ θα διαρκέσει συνολικά 62 ώρες. Όπως καταλαβαίνεις οι ομοιότητες είναι μηδαμινές.






–Υπάρχει κάποιο μυστικό επιτυχίας;




Υπάρχει άστρο πιστεύω. Οι άνθρωποι γεννιούνται μ΄ ένα άστρο από κει και πέρα υπάρχει δουλειά, δουλειά, δουλειά και εγώ πιστεύω και στον σκεπτόμενο άνθρωπο. Δηλαδή να σε βασανίζει ανά πάσα στιγμή το τι είναι αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Όχι μόνο σε σχέση με τη δουλειά μας. Ακόμα περισσότερο βέβαια όταν σ΄ αφορά κάτι πάρα πολύ όπως εμάς μας αφορά η τέχνη. Μ΄ απασχολεί η σχέση μου με τους ανθρώπους, τα πολιτικά γίγνεσθαι, παρατηρώ τον κόσμο πως αλλάζει αλλάζοντας και γω μαζί του και αυτό το κάνω τέχνη κάποια στιγμή.






–Θα θέλατε να κάνετε καριέρα στο Hollywood;




Επειδή δεν πρόκειται να κάνω ούτε καν μου περνάει από το μυαλό και δεν με απασχολεί εφ΄ όσον είναι δεδομένο, ότι δεν θα μου συμβεί.






–Υπήρξε κάποια ταινία που να είδατε, όχι μόνο Ελληνική και να θέλατε να είχατε εσείς τον πρωταγωνιστικό ρόλο;




Βεβαίως πολλές.¨Ο κήπος του καλού και του κακού¨ με τον Κέβιν Σπέισι. Θα ήθελα να παίξω αυτό το ρόλο.¨Η μέρα της Μαρμότας ¨ που είναι μια κωμωδία με τον Μπιλ Μάρει και τώρα αυτό που είδα και μ΄ ενθουσίασε το ¨Χαμένοι στη μετάφραση¨. Το τελευταίο εκπληκτικό που είδα ήταν η ¨επέλαση των βαρβάρων¨.






–Και κάποια ταινία που να μην σας άρεσε καθόλου;




Πολλές έχω δει. Δε θυμάμαι τώρα κάποια.






–Θα θυσιάζατε την καριέρα σας για κάτι άλλο;




Δε νομίζω ότι χρειάζεται να το κάνω. Αν εννοείς έναν μεγάλο έρωτα ή δεν ξέρω εγώ τι. Νομίζω ότι δουλεύοντας είμαι πιο ολοκληρωμένος, οπότε μπορώ να αποδώσω και σε άλλους τομείς. Όταν είσαι πλήρης και ολοκληρωμένος μέσα σου για την εργασία σου, τότε και στους άλλους τομείς αποδίδεις καλύτερα. Είσαι πιο γεμάτος και πιο έτοιμος να δώσεις.






–Φαντάζομαι ότι τώρα τρέχετε συνέχεια…




Πάντα! Πάντα, από το πρωί μέχρι το βράδυ.






–Έχετε χρόνο για προσωπική ζωή;




Ναι έχω. Γιατί ανακάλυψα τα τελευταία 5 χρόνια ότι δεν μπορείς να είσαι ισορροπημένος αν δεν έχεις και μια προσωπική ζωή. Έχω απλώς κοιμάμαι πολύ λίγο. Έχω μια σχέση, αν αυτό εννοείς λέγοντας προσωπική ζωή.






–Τι επιδιώκετε απ΄ τη δουλειά σας;




Να κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους.






–Έχετε αρνηθεί ρόλους;




Ναι. Έχω αρνηθεί στον Αγγελόπουλο ένα μικρό ρόλο στον ¨Μελισσοκόμο¨ όταν ήμουνα μικρός και αυτό γιατί ήμουνα ψώνιο και μου φάνηκε πάρα πολύ μικρός ο ρόλος. (Γέλια)






–Αν ξαναγεννιόσασταν ποια στοιχειά του χαρακτήρα σας θα θέλατε να μην έχετε;




Θα ήθελα να μην με πικραίνει τόσο πολύ η κακία των ανθρώπων. Μου στοιχίζει πάρα πολύ κάθε φορά που ανακαλύπτω πόσο κακιά είναι μερικές φορές η ανθρώπινη φύση. Αυτό θα ήθελα.






–Από καινούργια δουλειά τι να περιμένουμε;




Θα συνεχίσουμε το ¨Καφέ της Χαράς¨ ένα χρόνο ακόμη. Ένα καινούργιο θεατρικό έργο και αμέσως μετά θα κάνω μια τηλεταινία.