Οταν λίγα χρόνια πριν η ιδέα της μεταμόσχευσης προσώπου συναντώνταν μόνο σε ευφάνταστα αστυνομικά σενάρια, ίσως να μην ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν ότι σύντομα η αμφιλεγόμενη αυτή τεχνική θα αποτελούσε ένα καινούριο πεδίο επιστημονικού προβληματισμού, με ¨ιερό σκοπό¨ την εφαρμογή της σε άτομα με σοβαρά τραύματα και δυσμορφίες.

Η μεταμόσχευση προσώπου βέβαια, δεν είναι κάτι άγνωστο στην ιατρική κοινότητα. Αμερικανοί ερευνητές χρησιμοποιούν ήδη την τεχνική σε πτώματα χάριν της ιατρικής προόδου, ενώ παράλληλα, καταβάλεται μια προσπάθεια να ξεπεραστούν ηθικά και νομικά εμπόδια προκειμένου να εφαρμοστεί η τεχνική σε ασθενείς με δυσμορφίες.




Μάλιστα, ερευνητές από το πανεπιστήμιο Louisville κατέθεσαν σχετική αίτηση στην αρμόδια επιτροπή του ιδρύματος. Σύμφωνα με την αναφορά του πανεπιστημίου, υπάρχει η κατάλληλη τεχνογνωσία για να διεξαχθούν τέτοιου είδους επεμβάσεις.




Τα επιχειρήματα όσων αντιτίθενται σε τέτοιου είδους επεμβάσεις εστιάζονται στο γεγονός ότι παραμένουν άγνωστες οι συνέπειες στον παραλήπτη του ¨νέου προσώπου¨, τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε σωματικό επίπεδο, καθώς μπορεί να …μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με τον δότη. Είναι αυτονόητο δε, ότι, ακόμα και στην περίπτωση που επιτύχει η επέμβαση, δεν γίνεται να υπολογιστεί η κοινωνική αποδοχή ή μη του παραλήπτη του μοσχεύματος.




Παρόμοιες ανησυχίες εκφράζει και η ανθρωπιστική οργάνωση ¨Changing Face¨, που παρέχει αρωγή σε άτομα με δυσμορφίες στο πρόσωπο.




Προς το παρόν, Βρετανοί χειρούργοι και επιστήμονες παραμένουν εξαιρετικά επιφυλακτικοί στην πραγματοποίηση τέτοιων επεμβάσεων, έως ότου τουλάχιστον, ξεκαθαρίσουν όλα τα ψυχολογικά, ανοσολογικά και δεοντολογικά ζητήματα.