|
Χρειάζεται αυτοσυγκράτηση και σοβαρότητα (Κ. Βέρρος)
|
|
|
Home
Ενυπόγραφα
Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ είναι νεκρός. Ο σύζυγος της υπαλλήλου του ΙΚΑ, με την οποία ο τέως Διοικητής του ΙΚΑ λέγεται ότι διατηρούσε σχέσεις, κατηγορείται για φόνο εκ προθέσεως. Οι αστυνομικές αρχές συνεχίζουν τις έρευνες και, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, διερευνούν όλες τις πτυχές της υποθέσεως. Με άλλα λόγια, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, τελικά μπορεί να αποδειχθεί πως δεν επρόκειτο για ένα απλό έγκλημα τιμής.
|
|
|
Παρόλο, λοιπόν, που βρισκόμαστε εν μέσω των αστυνομικών ερευνών, τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ (ευτυχώς υπάρχουν κάποιες, ελάχιστες εξαιρέσεις) έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια ¨εξέτασης¨ και ίσως ¨διαλεύκανσης¨ της υπόθεσης εξάγοντας διάφορα ¨συμπεράσματα¨ μέσω δημοσίων συζητήσεων, προφασιζόμενα ότι δήθεν κάνουν ρεπορτάζ. Βεβαίως, ζούμε σε έναν κόσμο, στον οποίο ο ανηλεής και εμμέσως κατευθυνόμενος από την AGB ανταγωνισμός, εξωθεί δημοσιογράφους και ¨δημοσιογράφους¨, ρεπόρτερ και ¨ρεπόρτερ¨ αφενός σε ανεπίτρεπτες υπερβολές για εντυπωσιασμό και, αφετέρου, στο ολίσθημα της αδιαφορίας για τους βασικούς κανόνες της δημοσιογραφίας και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Ετσι, διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε ως ¨αποκάλυψη¨ το οποιοδήποτε επιμέρους στοιχείο της υπόθεσης, την οποιαδήποτε ¨μαρτυρία¨ ή καταγγελία, πληροφορία ή ¨πληροφορία¨, άσχετα με το αν έχει διασταυρωθεί (δηλαδή επιβεβαιωθεί) ή όχι. Βλέπουμε το ρεπορτάζ να γίνεται ¨με το μικρόφωνο και την κάμερα στο χέρι¨, ωσάν να επρόκειτο για ένα απλό ρεπορτάζ του δρόμου, για ένα ελεύθερο θέμα, όπως για παράδειγμα το κυκλοφοριακό και τα προβλήματα των οδηγών, ή οι τιμές στην λαϊκή αγορά.
Με τον ελαφρότατο, λοιπόν, τρόπο που γίνεται αυτό το τόσο ευαίσθητο, λόγω της φύσεως της υπόθεσης, ρεπορτάζ, γράφονται και λέγονται διάφορα ¨αποκαλυπτικά¨ δημιουργώντας εντυπώσεις, που πολλές φορές, αν μη τις περισσότερες, είναι εσφαλμένες και, ίσως, διαστρεβλωτικές. Αντί να γίνει πρώτα μια έρευνα εις βάθος πριν ή δημοσιοποιηθεί το οποιοδήποτε στοιχείο, γρέφεται και λέγεται ό,τι λεχθεί και ακουσθεί, ή ακόμη και διαδοθεί μεταξύ των δημοσιογράφων.
Και βεβαίως, το βασικότερο όλων είναι πως με τον τρόπο αυτό δεν λαμβάνονται υπόψη οι εμπλεκόμενοι και οι οικογένειές τους και, ενδεχομένως, σπιλώνονται υπολήψεις. Εμμεσα στιγματίζονται άνθρωποι και οδηγείται η κοινή γνώμη σε εξαγωγή συμπερασμάτων και καταδίκες πριν καν προλάβει η δικαιοσύνη να αρχίσει το δικό της έργο.
Ολίγη αυτοσυγκράτηση και σοβαρότητα δεν βλάπτει. Θα είναι προς το καλό όλων, της κοινωνίας και των ίδιων των δημοσιογράφων. Και εάν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με ¨αυτορύθμιση¨, μήπως η ΕΣΗΕΑ και οι άλλες δημοσιογραφικές Ενώσεις της χώρας θα έπρεπε να επέμβουν επιτέλους;; Από την Πολιτεία δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε, έχει αποδειχθεί πως οι θεσμοί της συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα στην ανικανότητά τους και ζουν εν αφασία.
|
|
|