 |
Ερμαια των κουκουλοφόρων (Κ. Βέρρος)
|
|
|
Home
Ενυπόγραφα
|
ΠΥΡΠΟΛΗΣΑΝ το Μνημείο του Εθνους, τον Αγνωστο Στρατιώτη οι κουκουλοφόροι αναρχικοί εγκληματίες και εμείς, όλοι μας, έχουμε καταντήσει έρμαιά τους. Ερμαια οι φοιτητές, οι καθηγητές, οι απλοί πολίτες, οι αστυνομικοί, οι δικαστικοί, οι υπηρεσιακοί παράγοντες και οι πολιτικοί. Με δύο λόγια, η συνεταγμένη Πολιτεία αλλά και ολόκληρη η κοινωνία. Ερμαια αυτών των αλητών, διότι με τη συμπεριφορά μας τους επιτρέπουμε να μας επιβάλουν την εγκληματική τους δράση, διότι με τη συμπεριφορά μας εμμέσως τους ανεχόμαστε αντί να τους καταδικάζουμε και να τους τιμωρούμε.
|
|
|
Είτε το θέλουμε είτε όχι, την υπέρτατη ευθύνη την φέρει η πολιτική ηγεσία μας. Και με το ¨πολιτική ηγεσία¨ εννοώ όλους ανεξαιρέτως τους πολιτικούς. Με τη στάση και τον λόγο που έχουν υιοθετήσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αντί να γαλουχούν τολμώντας να μας διδάξουν ότι δημοκρατία σημαίνει πάνω απ όλα έννομος τάξη ώστε ο καθένας μας να μπορεί να απολαμβάνει την ελευθερία του, προτίμησαν να λαϊκίζουν για να είναι αρεστοί σε όλες τις ορέξεις και καλλιέργησαν την εντύπωση ότι όλοι είμαστε υπεράνω των νόμων και επέτρεψαν να εμπεδωθεί η πεποίθηση πως δημοκρατία σημαίνει ασυδοσία, αναρχία, ανεξέλεγκτη δράση και τελικά ατιμωρησία.
Το ¨πολιτικό¨ αυτό φαινόμενο εμφανίσθηκε αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 και ανδρώθηκε σταδιακά με την πάροδο των χρόνων και σήμερα έχει φθάσει στο αποκορύφωμά του. Βρισκόμαστε πλέον στο εξοργιστικό σημείο η τήρηση των νόμων να θεωρείται φασισμός και φασίστας όποιος την επικαλείται.
Πολιτικοί ηγέτες, αντί να καταδικάσουν ρητά και χωρίς υπεκφυγές τις εγκληματικές πράξεις αυτών των αλητήριων κουκουλοφόρων, καταφέρονται κατά της αστυνομίας επειδή ρίχνει δακρυγόνα και υποστηρίζουν πως τίποτε δεν θα γινόταν αν τα ΜΑΤ δεν ήσαν παρόντα, ενώ συγχρόνως καταγγέλουν πως η ΕΛ.ΑΣ. δεν κάνει σωστά τη δουλειά της για να μας προστατεύσει. Διοργανωτές των διαφόρων συλλαλητηρίων επιτρέπουν σε αυτά τα εγκληματικά στοιχεία να αναμιγνύονται με τους γνήσιους ειρηνικούς διαδηλωτές και ούτε μία φορά δεν έχουν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αλλά καταφέρονται και αυτοί κατά της αστυνομικής βίας. Η αστυνομία δεν κάνει συλλήψεις, ή όταν κάνει συνήθως πρόκειται περί αθώων διαδηλωτών. Οι δικαστές, στις περισσότερες περιπτώσεις, αφήνουν ελεύθερους ακόμη και τους συλληφθέντες επ αυτοφόρω.
Είμαστε, τελικά, μια κοινωνία που αρέσκεται στον στρουθοκαμηλισμό; Μια κοινωνία ιδεολογικά τρομοκρατημένη; Πολίτες που δεν σκέπτονται παρά την καλοπέρασή τους και τον εαυτούλη τους; Ατομα που δεν δέχονται ούτε να ακούσουν την άποψη του άλλου, που δεν αναλαμβάνουν ποτέ τις ευθύνες των πράξεών τους παρά ξέρουν μόνον να είναι κριτές των άλλων; Θέλουμε να συνεχίσουμε να σκάβουμε τον λάκκο μας;
Ρητορικά τα ερωτήματα, που πρέπει, όμως, να απαντηθούν με πράξεις και όχι με λόγια, από τα οποία έχουμε χορτάσει πια. Και, αν έχουν την ιδεολογική και ηθική τόλμη, το παράδειγμα πρέπει να μας το δώσουν, επιτέλους, οι πάσης φύσεως ηγέτες μας πριν είναι πολύ αργά.
|
|
|
Η Αποψή μας
