 |
Περί Τσιτουρίδη και περί πολιτικής ευθύνης (Κ. Βέρρος)
|
|
|
Home
Ενυπόγραφα
|
¨Οπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά¨ λέει ο λαός. Δεν χρειαζόταν, βεβαίως, η αποπομπή του κ. Σάββα Τσιτουρίδη από την κυβέρνηση για να πεισθεί κάποιος πως πράγματι υπάρχει φωτιά. Την βλέπουμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, βλέπουμε πως η σαπίλα έχει διαβρώσει σε σημαντικότατο βαθμό την ελληνική κοινωνία, αλλά, όπως έγραφα και προ ημερών, προτιμούμε τον στρουθοκαμηλισμό και την υποκρισία, αντί την αποτελεσματική αντιμετώπισή της.
|
|
|
Ο Πρωθυπουργός, έκανε λόγο για ¨θέμα ηθικής τάξεως¨ στη δημόσια δήλωσή του το περασμένο Σάββατο. Και έχει απόλυτο δίκαιο. Εδωσε, μάλιστα, με τον τρόπο αυτό, τον ορισμό της πολιτικής ευθύνης και έθεσε τα όριά της. Πράγματι, φέρει πολιτική ευθύνη ο κ. Σ. Τσιτουρίδης, όπως και κάθε υπουργός, για την επιλογή των συνεργατών του και εφόσον ένας εξ αυτών βρέθηκε στα δίχτυα δικαστικής έρευνας, η άμεση αντίδρασή του θα έπρεπε να είναι η υποβολή της παραιτήσεώς του. Και αυτό, άσχετα με το αν τελικά ο συνεργάτης αποδειχθεί αθώος. Αυτήν τη συμπεριφορά την επιβάλλει η πολιτική ηθική και η ανάμειξη στα κοινά.
Δεν είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι οι πολιτικοί είναι κλέφτες και λωποδύτες, αλλά ενδεχομένως να υπάρχουν εξαιρέσεις, οι οποίες, όμως, επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δεν συμφωνώ, εξάλλου, με τους συλλήβδην αφορισμούς τύπου απατεώνες που εξαπολύουν τα κόμματα το ένα εναντίον του άλλου. Δεν συμφωνούσα με όσους από τη ΝΔ έλεγαν ότι υπουργοί και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είναι άμεσα συνδεδεμένοι με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, αφήνοντας να εννοηθεί πως έβαλαν πολλά εκατομμύρια στην τσέπη τους. Δεν συμφωνώ με όσους από το ΠΑΣΟΚ (και δυστυχώς είναι σχεδόν όλοι, από τον Πρόεδρό του μέχρι και τον τελευταίο βουλευτή) που υποστηρίζουν σήμερα πως η υπόθεση με τα ομόλογα ήταν σχεδιασμένη και ενορχηστρωμένη από την κυβερνητική παράταξη και ότι κυβερνητικά στελέχη (οι κ.κ. Αλογοσκούφης, Δούκας, Τσιτουρίδης και Ευγ. Παπαδόπουλος) έδιναν εντολές και εξασκούσαν πιέσεις στα Ταμεία να αγοράσουν τα δομημένα ομόλογα.
Ναι, όταν υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Αλλά αν ο καπνός βγαίνει από το σπίτι μου, η φωτιά είναι στο σπίτι μου και δεν καίγεται ολόκληρη η πόλη. Το λέω, διότι είναι μεν εύκολο, αλλά είναι και απολύτως δημαγωγικό να καταλήγει κανείς σε τόσο αυθαίρετα συμπεράσματα. Δεν είναι προτιμότερο να περιμένουμε την ολοκλήρωση των ερευνών που γίνονται από τις αρμόδιες αρχές για να δούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί ένοχοι στην υπόθεση των ομολόγων, αλλά και σε αυτήν του Χρηματιστηρίου; Διότι ένοχοι οπωσδήποτε υπάρχουν. Και δεν είναι κατ ανάγκην πολιτικά πρόσωπα, ή κυβερνητικά στελέχη (σημερινά και του παρελθόντος).
Στη σημερινή Ελλάδα το να κάνεις κομπίνες θεωρείται μαγκιά, εξυπνάδα. Το να βγάλεις λεφτά και, ίσως, να κάνεις περιουσία με τις κομπίνες σε καταξιώνει κοινωνικά και, αν έχεις το απαιτούμενο θράσος, παρουσιάζεσαι σαν πρότυπο προς παραδειγματιμό και, δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί ματαιόδοξοι και ελαφρόμυαλοι που σε βοηθούν να προβληθείς.
Εδώ είναι που η ευθύνη των πολιτικών μας ταγών όλων των κομμάτων είναι τεράστια. Με το να κλείνουν τα μάτια σε όλες αυτές τις κομπίνες, με το να έχουν στενές σχέσεις με κομπιναδόρους, με το να δέχονται προεκλογικές ενισχύσεις από κομπιναδόρους, με το να μην απαιτούν την επιβολή του νόμου, έχουν επιτρέψει την άνδρωση και επικράτηση αυτού του τερατώδους κοινωνικού φαινομένου, αυτής της σαπίλας που κατατρώει τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή είναι η ουσία και όλα τα άλλα είναι απλώς λόγια.
|
|
|
Η Αποψή μας
