|
Εσκεμμένως δημιουργούμενη σύγχυση (Κ. Βέρρος)
|
|
|
Home
Ενυπόγραφα
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ να μπεί ο Αύγουστος και η φιλολογία για τις πρόωρες εκλογές, που είχε διακοπεί προσωρινά λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών, έκανε και πάλι την εμφάνισή της στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για περισσότερους του ενός ενορχηστρωτές αυτής της νέας ¨συγχωρδίας¨, αλλά οπωσδήποτε ανάμεσα σε αυτούς είναι και το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου.
|
|
|
Κατά τα φαινόμενα, λοιπόν, και σύμφωνα με τις δηλώσεις αρκετών Υπουργών και βουλευτών, ο Πρωθυπουργός έχει καταλήξει στη διενέργεια πρόωρων εκλογών μέσα στο Φθινόπωρο, μεταξύ 23 Σεπτεμβρίου και 7 ή 14 Οκτωβρίου. Ο ίδιος, βεβαίως, με τις διάφορες τοποθετήσεις του (ιδίως με αυτές κατά το Συνέδριο της ΝΔ), άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι ο σχεδιασμός του είναι για εκλογές στις αρχές του 2008.
Δεν ξέρω κατά πόσον η εσκεμμένως δημιουργούμενη σύγχυση ως προς τις προθέσεις του κ. Κ. Καραμανλή έχει ωφελήσει την κυβέρνηση. Αλλωστε, δεν νομίζω ότι αυτό ενδιαφέρει τους απλούς πολίτες. Είναι, όμως, γεγονός πως όλη αυτή η πολύμηνη σεναριολογία και εκλογολογία έχουν κουράσει την κοινή γνώμη, ενώ επιπλέον, που είναι και το σημαντικότερο, ¨ταλαιπωρούν¨ την οικονομία και στην ουσία έχουν αδρανήσει σε μεγάλο ποσοστό τον κρατικό μηχανισμό, ο οποίος βρίσκεται όλον αυτόν τον καιρό σε πολύ μεγαλύτερο λήθαργο από όσο συνήθως.
Τα δεδομένα της σημερινής καταστάσεως οδηγούν στο συμπέρασμα ότι όλα γίνονται εν γνώσει, αν όχι με την έγκριση, του ίδιου του Πρωθυπουργού. Διότι, εάν δεν ήθελε να δημιουργείται όλο αυτό το κομφούζιο, εάν ήθελε η κυβέρνησή του να συνεχίσει να αποδίδει όπως το επιβάλλει το συμφέρον της χώρας και της οικονομίας, εάν ήθελε το κράτος να λειτουργεί ει δυνατόν σαν καλολαδωμένη μηχανή, εάν είχε αποφασίσει να μην παίξει με τους θεσμούς (όπως ο ίδιος τόνισε) και να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές τον προσεχή Μάρτιο μετά το πέρας της κυβερνητικής 4ετίας, τότε θα είχε ¨κόψει τον βήχα¨ όλων των Υπουργών και βουλευτών του που επιδίδονται σε εκλογολογικές δηλώσεις και διαρροές.
Επειδή δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένας Πρωθυπουργός δεν προτάσσει το συμφέρον της χώρας, τείνω να συμπεράνω ότι ο κ. Κ. Καραμανλής μάλλον άφησε τον εαυτό του να πεισθεί από τις γνώμες ορισμένων στενών και έμπιστων συνεργατών και συμβούλων του. Μπορεί, τελικώς, οι γνώμες αυτές να έχουν θετικά εκλογικά αποτελέσματα για την κυβερνώσα παράταξη, αλλά οπωσδήποτε δεν ωφέλησαν και τόσο την χώρα και την οικονομία της.
Οπως έχουν τα πράγματα σήμερα, είναι πλέον πολύ δύσκολο για τον Πρωθυπουργό να φανεί αξιόπιστος ως προς τη δήλωσή του ¨εγώ δεν παίζω με τους θεσμούς¨ και να ολοκληρώσει την τετραετία. Οι αρνητικές επιπτώσεις από την επιπλέον παράταση της άτυπης προεκλογικής περιόδου θα είναι πάρα πολύ μεγάλες, ιδίως τώρα που βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή από πολλές απόψεις.
Τώρα, εάν ο κ. Κ. Καραμανλής ζητήσει στις 20 Αυγούστου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη διάλυση της Βουλής, θα πρέπει σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος (άρθρο 41, παρ. 2) να επικαλεσθεί την αντιμετώπιση ¨εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας¨. Μέχρι σήμερα, ως εθνικά θέματα θεωρούσαμε το Κυπριακό, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ή το Σκοπιανό. Κανένα από αυτά δεν φαίνεται να χρήζει άμεσης αντιμετωπίσεως.
Θα είναι, λοιπόν, η οικονομία, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι το εθνικό θέμα; Η μήπως θα είναι το ασφαλιστικό, ή η αναθεώρηση του Συντάγματος; Ενδεχομένως. Αλλά, κανένα από αυτά δεν είναι σήμερα σε στάδιο ¨εξαιρετικής σημασίας¨, ώστε να είναι και αξιόπιστο το πιθανό αίτημα του Πρωθυπουργού. Η οικονομία, κατά τα λεγόμενα της κυβέρνησης, βαίνει καλώς και οι επιπλέον προσπάθειες για την περαιτέρω βελτίωσή της είναι προγραμματισμένες και γνωστές. (Αλλωστε, η ελληνική οικονομία, με τους διάφορους ψηφοθηρικούς και άλλους πειραματισμούς τόσων ετών, αποτελεί διαρκές εθνικό θέμα). Το ασφαλιστικό, ήδη από την αρχή της τρέχουσας 4ετίας γνωρίζουμε πως θα αντιμετωπισθεί με ευρύ δημόσιο διάλογο από τη νέα κυβέρνηση. Η αναθεώρηση του Συντάγματος έχει ξεκινήσει και δεν θεωρώ πως θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία πρόωρων εκλογών.
Εκτός και εάν ο κ. Κ. Καραμανλής επικαλεσθεί την καθημερινότητα του έλληνα πολίτη ως εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Θα μπορούσε. Και θα είχε δίκαιο. Διότι, παρά τις υποσχέσεις, η κυβέρνησή του δεν έδειξε την απαραίτητη πολιτική πυγμή και έτσι ουδεμία βελτίωση είδαμε (το αντίθετο μάλλον), ο κρατικός μηχανισμός συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, η πικρία και η αγανάκτηση πολλές φορές γιγαντώνονται.
Τέλος πάντων, κοντός ψαλμός αλληλούϊα. Η 20ή Αυγούστου πλησιάζει και θα ίδωμεν. Και ο καθένας, όπως έστρωσε θα κοιμηθεί.
|
|
|